Wie ben ik?

Mijn naam is Rob van der Loo. Geboren in 1973 en opgegroeid in het Brabantse Deurne. Mijn eerste thuis met vader Pieter, moeder Riet en oudere zus Suzan. Ik was als jong kind speels en impulsief. Later leerde ik dat je beter wat voorzichter kon zijn en leerde ik me af te stemmen op anderen en te doen wat verwacht werd. Dat liep spaak rond mijn 20ste levensjaar. Ik had een perfect leven, leuke vriendin, vrienden, kon goed sporten, speelde trompet en zat in de laatste jaren van mijn studie psychologie... maar... ik voelde me onzeker, angstig; ik was mezelf niet.

Dat zorgde voor een kantelpunt. Ik kwam naar buiten met wie ik echt was en het bleek dat de mensen me bleven steunen en niet wegliepen zoals ik had gedacht. Ik ging trainingen voor zelfontwikkeling doen, mannenworkshops, systeemopstellingen, NLP, sexual grounding, wat heb ik niet onderzocht in die tijd. En elke keer kwam weer een ander stukje weggedrukte 'mij' naar boven. Ik kan niet anders zeggen dan dat dit soms een heel zwaar proces was. Maar, de mensen om mij heen, geliefden en gidsen, hielden me, stap voor stap, op weg... terug naar het licht.

Rond mijn 30ste leerde ik Venwoude kennen, een trainingscentrum en community in het midden van het land. Het diepe contact dat daar gemaakt werd met mijn ziel heeft er toe geleid dat ik daar zo'n 5 jaar heb gewoond, het voelde als mijn tweede thuis. Op Venwoude werden ook dagelijks mantra's gezongen. Langzaam zocht ik aansluiting met deze zanggroep. Eerst aan de zijlijn, daarna meer in het centrum. Hoogtepunt was wel het maken van een CD in 2008. Daarna zijn mantra's nooit meer weg geweest uit mijn leven. Toen ik een eigen gezin kreeg, zongen wij dagelijks. Vanaf 2014 heb ik op vaste momenten met verschillende muzikanten gespeeld. Sinds 2018 spelen we maandelijks in het Aardehuis in Culemborg en is er een vaste groep muzikanten met Victor Voogt, Paul van Hagen, Toon Franken en Ralf Hekkenberg. De 'Brotherhood of Mantra'! Lees hier meer over de band.  

In 2019 maakte ik kennis met Marc Gafni als spiritueel leraar. De eerste retraite week die ik met hem deed, was de mooiste week van mijn leven. Ik dacht toen: 'Wat gebeurt hier nu, dat het leven zich zo openbaart in mij?'. De laatste jaren heb ik mijzelf meer en meer ontdaan van de 'kleine stemmetjes' en andere 'sluiers' van het bestaan en werd mijn unieke kern steeds meer zichtbaar en voelbaar. Vanuit die bron ben ik eigen muziek en teksten gaan schrijven. Driftig, opkomend en genietend als er weer een nieuwe song geboren wordt. Dit is ten diepste wie ik ben en wat ik doe.

Dichter, muzikant, songwriter, surfer of the waves, lover of life. Anderen meenemen en samen kleur geven aan het ontluikende nu.